+Lees meer...
Dus aanvullingen/ opmerkingen van harte welkom!
1. Inleiding
Bij de aanbieding van de nieuwe beroepsprofielen heeft de stuurgroep Toekomstbestendige beroepen in de V&V de minister expliciet geadviseerd de positie van de inservice opgeleide verpleegkundigen speciale aandacht te geven bij de overgangsregeling voor de zittende verpleegkundigen. (Aanbiedingsbrief (pdf) minister VWS d.d. 17 december 2015 bij de “Eindrapportage project Toekomstbestendige beroepen in de verpleging en verzorging”)
De grote onrust onder deze groep Inservice verpleegkundigen heeft zich geuit in:
- inmiddels 30.000 ondertekeningen van de petitie
- vele aangedragen (persoonlijke) casuïstieken (mails ministerie)
- vele negatieve reacties op de voorgestelde overgangsregeling internetconsultatie (ministerie)
- vele negatieve reacties op de (internet-) consultatie VenVN
- reacties naar de petitiegroep is-verpleegkundigen waarin de bezorgdheid en emoties tot uiting komen, evenals de problemen in de vorm van degradatie in functie, lagere salaris-inschaling, uitsluiten van opleidingen voorsorterend op de implentatie van wet BIG II door de werkgevers.
In het uitgebrachte rapport van Panteia in opdracht van het ministerie van VWS, concludeert men dat de standpunten van de diverse direct betrokken partijen ten aanzien van de invulling van het overgangsrecht zo uiteenlopend zijn dat hierover consensus bereiken een utopie was. Tevens bleken er geen instanties te zijn die vervolgopleidingen zowel qua inhoud als niveau konden beoordelen. (aanbiedingsbrief Verkennend onderzoek naar het overgangsrecht van mbo- en inservice verpleegkundigen, Panteia, d.d. 14 maart 2018).
Het bovenstaande laat zien dat daarmee een impasse was ontstaan met betrekking tot de toen voorgestelde overgangsregeling!
Wij vinden dit ook niet verwonderlijk aangezien wij van mening zijn dat voor de overgangsregeling de indeling van de zittende verpleegkundigen vanuit verkeerde uitgangspunten is geformuleerd.
(Zie rapport (pdf) Toekomstbestendige beroepen V&V, contouren overgangsregeling 4.1.1. pagina 42).
De Inservice groep is vanaf de start niet onderscheiden van de mbo-groep, de inservice opgeleide verpleegkundige behoort namelijk tot de hbo-groep. Naar onze mening is vanuit deze foutieve aanname dan ook de impasse ontstaan.
De petitiegroep inservice-verpleegkundigen heeft medio 2017 al bij de beroepsorganisatie VenVN aangegeven dat de belangen van deze groep niet juist/niet behartigd werden en hebben vanuit een constructieve gedachte ideeën en standpunten aangedragen.
2. Historie
De HBOV zou in eerste instantie opleiden tot leidinggevende functies in het middenkader. Al bij de start van de opleiding bleek dat in de praktijk niet haalbaar. Volgens Nelleke de Jong zijn HBOV-ers voor wat betreft hun niveau in feite vergelijkbaar met inservice-opgeleiden; de toelatingsdrempel voor beide opleidingen ligt in de praktijk ook gelijk, namelijk Havo. Weliswaar worden bij het in service onderwijs ook enkele (goede) Mavo-leerlingen toegelaten, mits ze exacte vakken in hun pakket hebben.
- De MBOV'ers kunnen worden beschouwd als verpleegkundigen op 'basisniveau’. De MBOV is namelijk de kortste van de drie verpleegopleidingen, en de toelatingsdrempel is ook iets lager: Mavo-4. (centrum, Academisch Ziekenhuis en medische Faculteit Leiden, jaargang 14 nummer 7, 13 april 1984).
Het verdwijnen van de inservice opleiding was onder meer gestaafd op het feit dat de leerling verpleegkundigen op te jonge leeftijd al met praktijksituaties geconfronteerd werden waar ze misschien niet tegen waren opgewassen.
- Ten tweede was het onderwijs instellings-gebonden. Dit leidde onder andere tot de nieuwe vormen van onderwijs: HBOV en MBOV. Men had toen al de vrees dat met het verdwijnen van de inservice-opleiding er een tekort zou ontstaan op hoger deskundigheidsniveau! Een sterke uitbreiding van het aantal HBOV's zou nodig zijn om in de behoefte aan verpleegkundigen, hoger gekwalificeerde verpleegkrachten dus, te voorzien. (centrum, Academisch Ziekenhuis en medische Faculteit Leiden, jaargang 14 nummer 7, 13 april 1984).
- Een aantal instellingen koppelde het onderwijs van de inservice-opleiding aan hogescholen (onder andere Leiden, Friesland 1992).
- Met het eerste verpleegkundig Beroepsprofiel van 1988, worden de experimenteer Hbo-V (gestart vanaf 1972) en inservice opgeleide verpleegkundigen, alsmede de experimenteer Mbo-V verpleegkundigen (gestart in 1972 én gestopt in 1982) tot het 1e deskundigheidsniveau geschaard, met de titel verpleegkundige.
- Het 2e deskundigheidsniveau wordt toebedeeld aan de inservice ziekenverzorging en de nieuwe Mdgo-Vp opleiding (vanaf 1982), zij dragen dan de titel verpleger/verpleegster. (Beroepsprofiel 1988) Voor de inrichting van de Wet BIG in 1993 geldt dit beroepsprofiel als uitgangspunt voor de opleidingseisen. Alleen de 1e deskundigheidsniveau verpleegkundigen komen in aanmerking.
- Wie een diploma A-, B-, of Z-verpleegkundige heeft, functioneert op het eerste deskundigheidsniveau, maar alleen in het veld waarvoor zij of hij is opgeleid (TVZ/ Tijdschrift voor Verpleegkundigen - 2011 nr. 5 pagina 14).
- De Raad BIG concludeert dat deze groep qua aard, omvang en diepgang van de kennis en vaardigheden een Hbo niveau rechtvaardigt. (zie ook Gekwalificeerd voor de toekomst, Kwalificatiestructuur en eindtermen voor Verpleging en Verzorging, beroepenstructuur, paragraaf 1.4.1. Verpleegkundigen 1e deskundigheidsniveau)
(Leren van de Toekomst V&V2020, Deel 5, bijlage 9 pagina 56) pdf.
De beoordeling van de inservice-opleidingen door Calibris/ SBB, welke enkel MBO-opleidingen op niveau inschaalt, berusten op fouten qua uren m.b.t. praktijk en theorie, maar zeker per deelgebied. Daarnaast zijn niet alle inservice-opleidingen beoordeeld als zodanig. De inservice A-opleiding is beoordeeld over het tijdvak 1986-1997, (de opleidingen vóór 1986 dus niet) de inservice B en Z opleidingen zijn beoordeeld over het tijdvak 1987-1996, de opleidingen daarna niet meer.
Het valt in die zin ruimschoots onder de hbo met beperkte bevoegdheid ofwel: hbo bevoegd binnen het werkveld waarvoor is opgeleid! Dit betekent dat de Inservice opgeleide verpleegkundige als hbo-opgeleide wordt gezien!
3. Positie inservice opgeleide verpleegkundige
Met al de bovenstaande argumenten en verwijzend naar documenten waarin de status van de inservice opgeleide verpleegkundige als hbo genoemd is kunnen wij concluderen dat de eis van hbo-niveau gerechtvaardigd is. Wij zijn dan ook van mening dat bijvoorbeeld door een Generaal Pardon voor de inservice-opgeleide verpleegkundige een direct terechte afgeleide is van de bekrachtiging van de hbo-status.
4. Tot slot
De overtuiging is, met onderbouwing van feiten, dat er een hbo-niveau geldt voor de inservice opgeleide verpleegkundige.
Van hieruit ontstaat er een overzichtelijk functiehuis met rechten en plichten, voor zowel de intramurale als extramurale organisatie. De verpleegkundigen behouden hun verantwoordelijkheden en er ontstaat geen conflict in de uitvoering van werkzaamheden, juist verwoord in de taak-/functieomschrijving. In relatie hiermee komt ook de huidige FWG-schaalindeling in relatie tot een functiehuis niet in het gedrang. Mogelijk is/was dit een issue in de discussie en advisering omtrent de ontwikkeling van de Beroepsprofielen Verpleegkundigen 2020 van werkgeverszijde (Verkennend onderzoek naar het overgangsrecht van mbo- en inservice verpleegkundigen, Panteia, d.d. 14 maart 2018).
Het pijnpunt zit bij al die verpleegkundigen die destijds tot het 1e deskundigheidsniveau behoorden. Dat zijn dus de inservice opgeleiden. Ze zijn veelal de 'oude rotten' in het vak en velen naderen hun pensioenleeftijd. Deze verpleegkundigen moeten we in deze tijd van krapte en op te stellen noodplannen niet frustreren maar koesteren!
Wij zijn van mening dat met deze invulling het beroep van Verpleegkundige aantrekkelijk wordt en blijft, dat er hiermee de voor de inservice opgeleide verpleegkundige zo nodig gesignaleerde waardering is (zowel inhoudelijk als salarieel), en het dreigend tekort aan verpleegkundigen hiermee deels voorkomen kan worden.
(met dank aan Ger Beernink voor eerste opzet)
